خدایا هرکسی به دنبال گمشده خود می رود.هرکسی برای نجات خود راهی می اندیشد.
هرکسی به امیدی و آرزویی زندگی می کند، اما من امیدی و آرزویی ندارم.
جز تو گمشده ای نمی شناسم و جز تو راه نجاتی نمی یابم. همه را فراموش می کنم ، همه دنیا را پشت سر می گذارم ، یکه و تنها به سوی تو می آیم و دست نیاز فقط به سوی تو دراز می کنم.
خدایا
می خواهم با تو تنها باشم ، می خواهم از همه چیز چشم بپوشم ، می خواهم جز تو محبوبی و معبودی نداشته باشم ، خوش دارم که در زیر این آسمان سیاه کسی جز تو از من نداند ، کسی جز تو نیاز مرا نشنود ، کسی جز تو مرگ مرا نبیند.
خدایا ، مرا بسوزان
در عذاب و درد خاکسترم کن
باز هم تو را شکر می کنم.........................
اینبار گفته های دل بیدل را از زبان شهید مصطفی چمران بشنوید .
چه دردیست در میان جمع بودن
ولی در گوشه ای تنها نشستن
برای دیگران چون کوه بودن
ولی در چشم خود آرام شکستن
برای هر لبی شعری سرودن
ولی لبهای خود همواره بستن
به رسم دوستی دستی فشردن
ولی با هر سخن قلبی شکستن
به نزد عاشقان چون سنگ خاموش
ولی در بطن خود غوغا نشستن
به غربت دوستان بر خاک سپردن
ولی در دل امید به خانه بستن
به من هر دم نوای دل زند بانگ
چه خوش باشد از این غمخانه رستن
(( چه خوش باشد از این غم خانه رستن ))
سلام ای نامرد روزگار....
اسمت را بگویم؟؟؟؟؟؟
سلام ای ع....ه ی ش.ز
ای تحقیر کننده ی فمینیسم
ای ش.ز ی ش.ز
ای پا فراتر از ش.ز بودن ما گذاشته
ای فراموشکار فراموشکار!!!!!!!!
ای درسخوان خفن
بابا بیا این وبلاگو آپ کن مردیم از دلتنگی!!!!!!!!!!!!!!!!!